Rykanty są jednym z pierwszych miejsc związanych z litewskimi ewangelikami reformowanymi (kalwinami). Rykanty wraz z drewnianym kościołem kalwińskim wspomina znany włoski reformator Paweł Wergeriusz, który gościł na Litwie w 1555 r. Na początku XVI wieku Talwoszowie wznieśli w Rykantach drewniany kościół, który najpierw należał do parafii w Trokach. Później jednak Talwoszowie, jako pierwsi na Litwie, przyjęli kalwinizm i rykancki kościół stał się kościołem kalwińskim. Uważa się, że pierwszy (drewniany) kościół w Rykantach byl jednym z pierwszych kościołów ewangelicko reformowanych.
Obecny (murowany) kościół Trójcy świętej w Rykantach jest jednym z najstarszych kościołów w rejonie trockim. Zbudował go w 1585 r. właściciel dworu w Rykantach A. Talwosz. Piękno kościoła podziwiali nawet ci, którzy bywali w najważniejszych miastach w Europie.W 1630 r. A. Talwosz razem z żoną został pochowany w jego krypcie.
Talwoszowie nie mieli potomków, dlatego, w oparciu o dalekie więzy rodzinne, parafia w Rykantach przypadła Ogińskim, którzy wyznawali katolicyzm. W 1655 r. w czasie wojny Rosji z Polską i Litwą rykancki kościół był silnie zniszczony i obrabowany, pustował kilka lat. Około 1667 r. został odremontowany przez kanclerza Wielkiego Księstwa Litewskiego Marcjana Ogińskiego. W 1688 r. przekazał go klasztorowi dominikanów w Trokach. Tak oto kościół w Rykantach stał się kościołem katolickim.
Obecny murowany Kościół Trójcy świętej w Rykantach jest jednym z najstarszych kościołów w rejonie trockim. To renesansowy i częściowo gotycki budynek. Kościół ma trzy nawy, obszerne prezbiterium i trójścienną apsydę. Do południowej strony prezbiterium przylega prostokątna zakrystia. Pod kościołem znajduje się piwnica. Jego ściany są wykonane z cegieł i otynkowane. Dach jest pokryty blachą.
Nad frontonem fasady głównej znajduje się żelazny krzyż z XIX wieku. Kompozyja krzyża jest centralna, sylwetka w kształcie kształcie rombu. Krzyż ma niski jednolity trzon i cztery prześwitujące ramiona, których przestrzenie urozmaicono zygzakami. Do ramion przymocowano identyczne krzyżyki puste w środku. Ich końce są zakończone dwiema skrzyżowanymi liniami w kształcie lilii. Główny punkt pośrodku ramion jest przykryty tarczą, a w przestrzeniach między ramionami umieszczono po jednym promieniu w formie fali.
Na głównej fasadzie zachodniej najbardziej rzuca się w oczy renesansowy fronton, który wyraźnie wystaje ponad dach. Gzymsy dzielą go na trzy poziomy. Dolny poziom przypomina attykę. Dzielą go niskie pilastry, między którymi znajdują się nisze z półkolistą arką. Nad piliastrami znajdują się niższe od nich lizeny. środkowy poziom najbardziej wyróżnia się prostotą, ma kształt trapezu, prostokątne nisze i lizeny. Górny poziom jest w kształcie małego trójkątnego frontonu. W środkowej niszy frontonu znajduje się freska z XVIII wieku przedstawiająca św. Jerzego.
Źródło: www.grazitumano.lt
